bn. (-er, -st),
1. aan iem. onderworpen, van hem afhankelijk: hij is ondergeschikt aan de administrateur; iets ondergeschikt maken aan iets anders, het als van minder belang daarvoor doen wijken, laten onderdoen;
2. lager, betrekkelijk laag in rang: ondergeschikte officieren; ondergeschikte bedienden; een ondergeschikt ambtenaar; een ondergeschikte betrekking (plaats, post, werkkring enz.);
3. van betrekkelijk mindere of van weinig betekenis, van minder belang: de infanterie had slechts een ondergeschikt aandeel aan de strijd; een ondergeschikte rol spelen of vervullen, niet de rol van een der hoofdpersonen vervullen, (fig.) geen hoofdpersoon zijn; van ondergeschikt belang, van weinig belang.
