(<Fr.), bn. bw. (naïever, -st),
1. natuurlijk, ongekunsteld, eenvoudig: naïeve oprechtheid; een naïef kind;
2. onnozel, getuigende van beperkt begrip: een naïeve opmerking; die veronderstelling is toch al te naïef.
Gepubliceerd op 01-01-2021
betekenis & definitie
(<Fr.), bn. bw. (naïever, -st),
1. natuurlijk, ongekunsteld, eenvoudig: naïeve oprechtheid; een naïef kind;
2. onnozel, getuigende van beperkt begrip: een naïeve opmerking; die veronderstelling is toch al te naïef.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: