(<Fr.), v. (-ën),
1. (muz.) opeenvolging van muzikale tonen in een afgeronde orde en logische ontwikkeling; —
2. (bij uitbr.) van allerlei andere opeenvolgende geluiden: de melodie van het water op het molenrad; —
3. de welluidende opeenvolging der woordklanken, in verband met de wisselende klemtoon en de afronding der zinnen; —
4. zangerige welluidendheid in de stem: een stem vol melodie.
