bn. (-er, -st),
1. draaierig, licht in het hoofd, door verzwakking van het evenwichtsgevoel, neiging tot vallen hebbende: als ik van een toren naar beneden kijk, word ik duizelig; — ook oneig.: duizelig van geluk;
2. duizelingwekkend.
Gepubliceerd op 01-01-2021
betekenis & definitie
bn. (-er, -st),
1. draaierig, licht in het hoofd, door verzwakking van het evenwichtsgevoel, neiging tot vallen hebbende: als ik van een toren naar beneden kijk, word ik duizelig; — ook oneig.: duizelig van geluk;
2. duizelingwekkend.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: