Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Brons

betekenis & definitie

o. (bronzen),

1. uit koper en tin, dikwijls met bijvoeging van een weinig zink bereide, donker-, groen- of goudbruine metaallegering, veel harder, smeltbaarder en tot gieten beter geschikt dan onvermengd koper: in brons gieten, uit brons gegoten; bron? wordt vooral gebruikt tot het gieten van veldgeschut en klokken, standbeelden, penningen en allerlei voorwerpen van kunst en smaak ;
2. metaalpoeder om mee te bronzen;

bronskleur.