Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

B

betekenis & definitie

v. (-’s),

1. eerste medeklinker, tweede letter van ons alfabet;
2. de gezamenlijke namen of woorden in een adres-, of woordenboek, een kaartsysteem enz. die met een b beginnen;
3. (muz.) benaming van de zevende toon der diatonische en van de twaalfde toon der chromatische toonschaal, uitgaande van C; — als toonaard: B = B gr. terts (majeur); b = b kleine terts (mineur);
4. b, mol of molteken: het teken dat, voor een noot geplaatst, haar een halve toon verlaagt; — bb, dubbel mol, waardoor de noot een hele toon wordt verlaagd;
5. (wisk.) tweede der bekende grootheden;
6. B (op koersnoteringen) betekent dat de achter B (brief) vermelde som voor de wissel wordt gevraagd, ook P genoemd;
7. B in Lloyds scheepsregister geeft aan dat de scheepsromp van de tweede rang is;
8. (op nummerborden van auto's) Friesland.