v. (-en),
1. het aanwijzen ;
2. afzonderlijke daad van aanwijzen : de bestekken liggen ter lezing en de architect zal a.s. Dinsdag in loco de nodige aanwijzingen doen, de nodige inlichtingen geven;
3. het aangewezene : de aanwijzing van een meter aflezen; — (zeew.) de door het kompas aangewezen hemelstreek;
4.wat aanwijst; (recht.) bewijsmiddel in strafzaken ; feit, gebeurtenis of omstandigheid welker bestaan en overeenstemming, zo met andere feiten enz. als met het ten laste gelegde feit zelf, klaarblijkelijk (mede) aantoont, dat er een strafbaar feit gepleegd is en wie dit gepleegd heeft;
5. middel ter aanwijzing; (hand.) schriftelijke opdracht tot betaling of levering aan een derde ; aanwijzing op de schatkist, assignatie.
