bn. (-er, -st),
1. aandacht schenkende ; de aandachtige luistert, de oplettende tracht te begrijpen, de opmerkzame neemt het gehoorde zodanig in zijn geest op, dat het zijn eigendom wordt; 2. met aandacht geschiedende; — bw., met aandacht.
AANDACH’TIGTIEID, v. (g. mv.).
