In de letterkunde noemt men een verhaal met een historische kern dat door de mondelinge overlevering sterk is veranderd, een sage. In de algemene taal verstaat men er onder: een ongeloofwaardig verhaal, een verzinsel.
Het woord is aan het Duits ontleend en is verwantmet het werkwoord sagen: zeggen. Eigenlijk betekent sage dus: das gesagte, dat wat gezegd is. De begin-s van het woord bewijst dat het Nederlandse woord onder invloed van de geschreven Duitse vorm staat. Sage komt in allerlei betekenissen voor, maar reeds in het Middelnederlands verstond men er onder: gerucht, praatje, onzin. Dit is merkwaardig, omdat men toen in de historiciteit bijvoorbeeld van de sagen met Karel de Grote als hoofdpersoon gelóófde.
