Het Latijnse woord penna betekent: veder van een vogel. Dit is ons Nederlandse woord pen.
Nog spreken wij van de slagpennen en staartpennen van vogels en in de 17e eeuw is: op pennen drijven heel gewoon voor: vliegen.Dan gaat men de schacht van de vogelveer aan het dikke eind schuin en puntig afsnijden en de punt splitsen. Dit doet men met een pennemes. De schacht dient dan als schrijfinstrument. In de 18e eeuw begint men in Nederland op Engels voorbeeld metalen pennen te gebruiken en thans gebruikt men het woord voor pen met houder en ook voor vulpen (houder). Maar ook nu nog spreekt men van een welversneden pen, als men iemands schrijftrant wil loven. Hij leeft van zijn pen wil zeggen: van wat hij schrijft met zijn pen.
