Het woord paap wordt thans alleen nog gebruikt als scheldnaam voor Rooms-Katholieken. Oorspronkelijk had het geenszins een minachtende betekenis.
Het is ontleend aan het Griekse woord papas waarmee lagere geestelijken werden aangeduid en niet aan het Latijnse papa, dat voortleeft in ons woord paus en in het Engelse pope. De titel papa werd nl. alleen voor hogere geestelijken gebruikt.Voor de Hervorming was paap de gewone benaming van de wereldlijke geestelijke; de pastoor noemde men parochiepaap. Het eigenaardige is dat het woord na de Hervorming de tegenhanger werd van het scheldwoord geus en niet slechts jegens geestelijken, maar ook jegens leken werd gebezigd.
