De oudste ons bekende betekenis van mop is: klomp, brok. Men gebruikt het woord voor stenen van bepaalde grootte en vandaar ook voor harde langwerpige of ronde koekjes, zoals de bekende Weesper moppen.
Ook voor geldstukken bezigde men vroeger het woord wel, maar wij kennen ook de inktmop, de grote klad inkt. Uit de betekenis: ding van weinig waarde ontwikkelde zich die van: scherts, grap. Men tapt moppen of zegtiets voor de mop. En tenslotte is het woord gebruikelijk geworden voor: deuntje, wijsje, liedje in tegenstelling tot ernstige muziek. De mop uit: ‘Toen onze mop een mopje was’, is de mopshond, maar het is hetzelfde woord.
