Het Griekse werkwoord charasso betekent: kerven, insnijden, graveren. Character is dus: het ingegraveerde, het merkteken.
Vandaar is het: een afgesproken, overeengekomen kenteken, in het bijzonder: een schrijf teken. Men spreekt nog van Hebreeuwse karakters voor: Hebreeuwse klanktekens. Ook in de zin van: toverformule komt het voor. Pas later wordt het woord in figuurlijke zin gebezigd voor: datgene waardoor iets onderscheiden wordt van iets anders. Dan wordt het ook op personen toegepast en wordt de betekenis: het geheel der geestelijke hoedanigheden van iemand. Maar ook in de zin van: rang, waardigheid komt het voor. Mevrouw Kegge in de Camera ‘had wel het voorkomen een weinigje verlegen te zijn met het karakter dat zij had op te houden’.
