‘Een advocaat in de dop’, schreef een scholier in zijn proefwerk, ‘is iemand die later een goede advocaat zal worden, want goede advocaat maakt men van eieren’. Tegen deze verklaring is natuurlijk wel iets in te brengen, maar in één opzicht heeft onze scholier gelijk: hij legt verband tussen de rechtsgeleerde en het mengsel van brandewijn, eieren, suiker en notemuskaat.
Advocaat, uit het Latijnse advocatus, betekent letterlijk: bijgeroepene en in het bijzonder degene die tijdens de Romeinse Republiek door een gedaagde te hulp geroepen werd om hem voor het gerecht bij te staan. Vrijwel dezelfde betekenis heeft het woord nu nog. De bijstand wordt veelal verleend door het houden van een pleidooi. Daarvoor moet de advocaat goed bij stem zijn en als een uitnemend smeersel voor de keel beschouwdemen (en beschouwt men wellicht nog) de bovengenoemde drank, die daaraan de naam advocatenborrel, kortweg advocaat(je) ontleende.
