Men is geneigd aamborstig te verklaren uit ademborstig, omdat aamborstige mensen kortademig zijn. Deze etymologie is echter onjuist, zoals blijkt uit oude geschriften.
In Dodonaeus’ beroemde Cruydtboeck dat omstreeks 1600 is geschreven, is de schrijfwijze óf: anborsticb, óf: amborstich. De vorm met anis de oudste, want de n kan voor de b wel tot m worden, maar niet omgekeerd de m tot n. Men vergelijke woorden als inboorling en onbepaald die meestal worden uitgesproken alsof de schrijfwijze was: /mboorling en: ombepaald.De oorspronkelijke vorm van aamborstig is echter niet anborstig, maar angborstig. Evenals in het woord aambei is dit woord ang verwant met eng. Iemand die aamborstig is, heeft dus een enge, benauwde borst.
