Necróse

betekenis & definitie

versterf; plaatselijke dood van weefsel door uitwendige schadelijke invloeden of door belemmering van de toevoer van voedsel naar het weefsel. Bijzondere vormen: coagulatienecrose, waarbij in en ook tussen de cellen stolling plaats heeft (bijv. bij de vorming van diphtheriemembranen); verkazing; colliquatie-necrose (colliquo, versmelten), = necrose waarbij ten slotte het weefsel in een vloeistof verandert; mummificatio (zie ald.); gangraena, vochtig versterf met rotting (zie ald.).