syn. ertyhemaepidemicum. Pijnlijkheid van de uiteinden der ledematen, een sedert 1828 waargenomen ziekte (bij veldtochten herhaaldelijk gezien), welke begint met maagverschijnselen, gevolgd door roodheid aan de ledematen, vaak ook over het gehele lichaam; daarna hevige pijnen, gevoel van doofheid en kriebelen aan de ledematen.
Vermoedelijk veroorzaakt door bedorven voedsel, misschien van graanvruchten, evenals bij ergotismus (kriebelziekte); syn. ziekte van Swift; vgl. Èrythroedema. Ook uitstoting van de tanden.
