van: zich laten dunken, zich inbeelden, eigenlijk op verkeerde manier gevormd (men zou verwachten : latend dunken, of dunkenlatend); hiervan laatdunkendheid, verwaandheid, aanmatiging; vroeger kwamen ook hiernaast voor: laatdunk, laatdunken (eig. de onb. wijs) en een b.nw. laatdunkig en latendunkig. Blijkbaar heeft men latendunken meestal als een geheel beschouwd.
Zeer gewoon waren zegswijzen : door 't hondje (ook het beest) laatdunk, (van) laatdunken, (van) laatdunkendheid gebeten zijn.
