drinkgeld, mnl. fooi, fooie, eng. foy. Eigenlijk is het afscheidsmaal, afscheidsdronk, en dan het geld om dat te vervangen: Kil. geeft: „Voye, foye, letste.
Vinum profectitium, symposion viae causa. Gal. ,,Voye, iter signicat", d. i. wijn bij ’t vertrek, of maaltijd om het afreizen; in ’t fra. beteekent Voye weg. En dit is inderdaad wel de beteekenis, hoewel Franck aan foi = lat. fides dacht, en voor den overgang van bet. wees op mlat. fides, fidaniia = opbrengst, schatting. Nu, fooien zijn wel eens een schatting, maar de verklaring uit Voie is waarschijnlijker, en men leest bij v. Alkemade over de Displegtigheden (1, 289) reeds die verklaring. Ook Vercoullie neemt dit aan, en v.
Wijk eveneens; deze wijst ook op de bet. feestje, die in Zuid-Ned. het woord fooie nog heeft. Voor de verscherping van V tot f zie op Feil en Fielt.
