Duivel

betekenis & definitie

mnl. duvel; uit het lat. diabolus reeds zeer vroeg in het germ. overgenomen, zooals blijkt uit onze d naast hgd. t (Teufel). De ui in plaats van ie kan ontstaan zijn door den invloed van den germ. wortel dub, duf = duiken, verwant met ons diep (hgd. tief), daar de volksetymologie in den naam kon zien: hellegeest of de in de diepte (der hel) wonende.