doxaal, ook wel dokzaal; mnl. doxael, oksaal, de plaats der koorzangers. Door volksetymologie is men het woord wel gaan schrijven hoogzaal.
Oksaal is ontstaan uit doksaal, doordat deze vorm als: 't oksaal werd verstaan; doksaal is het mlat. dossale, van dos (rug) en beteekent eigenlijk rugkleed achter de hooggeplaatste personen, b.v. de geestelijken in ’t koor. Eerst werd het de naam voor de tribune of galerij aan den ingang van het priesterkoor, waarop evangelie- en epistellezingen, de zang en het orgelspel werden voorgedragen; later werd het ook op het zangkoor toegepast.
