ook Narreslede, benaming voor een min of meer sierlijke, door een of meer met bellentuig voorziene paarden getrokken slede. De belletjes hebben de slede dien naam gegeven, daar ze deden denken aan de kleeding der narren; een overblijfsel van die bellenkleeding vindt men nog bij den „belleman”, een figuur van de oude kermissen.
Het woord verloor de n aan ’t begin, doordat men die letter hield voor den verbuigingsuitgang van het lidwoord (vgl. aoegaar, van naaf; adder, hgd. Natter) Het ww. voor het rijden met de arreslede, of ar bij verkorting is arren, niet narren, evenmin als men de verkorting nar voor narreslede gebruikt.
