(Fr.: photonique; Du.: Photonik; Eng.: photonics), leer en techniek van de toepassingen van fotonen als dragers van informatie.
De laatste decennia is er naast de reeds lang bestaande fotochemische detectie- en registratiemethoden een groot aantal fotofysische en foto-elektronische registratiesystemen bijgekomen (elektrofotografie, videotechniek, holografie enz.). De benaming wetenschappelijke fotografie werd over het algemeen voor dergelijke systemen weinig geschikt gevonden, waardoor er een groot aantal nieuwe namen als toegepaste optica, foto-optische systemen, optronica, beeldwetenschap, foto-instrumentatie enz. ontstonden. In 1970 werd door de Nederlander L.J. Poldervaart voorgesteld voor het multidisciplinaire vakgebied der fotochemische en fotofysiche registratietechnieken met de randgebieden de term fotonica in te voeren, aldus de nadruk leggend op het verbindend element van de deelgebieden: fotonen (vergelijk elektronica versus elektronen).Een fotonisch systeem is volgens dit voorstel opgebouwd uit zeven onderdelen (zie schema):
1. fotonenbron;
2. interactie;
3. verzamelen;
4. detectie;
5. informatie-extractie;
6. presentatie;
7. waarneming.
Voor vrijwel hetzelfde multidisciplinaire vakgebied vindt de term beeldwetenschap eveneens veel opgang.