(Fr.: élastomère; Du.: Elastomer; Eng.: elastomer), elk natuurlijk of synthetisch polymeer dat bij omgevingstemperatuur rubberachtige (elastische) eigenschappen bezit, soms reeds in ongevulcaniseerde toestand, doch meestal na vulcanisatie.
Rubberachtig betekent, dat dergelijke polymeren onder belasting betrekkelijk grote vervormingen kunnen ondergaan zonder te breken en dat zij na opheffing van de belasting vrijwel direct hun oorspronkelijke vorm nagenoeg geheel weer aannemen. Verreweg het belangrijkste voorbeeld van de natuurlijke elastomeren is natuurrubber; synthetische elastomeren worden verkregen door polymerisatie, copolymerisatie of polycondensatie. Er is een zeer groot aantal synthetische rubbers bereid, soms voor algemene doeleinden, maar ook met uiteenlopende speciale eigenschappen, zoals olie- en hittevastheid. Mede als gevolg van economische, politieke en kwaliteitsfactoren overtreft de huidige produktie van de synthetische elastomeren die der natuurlijke rubbers in aanzienlijke mate.