(Fr.: terrain asséché; Du.: Trockenlegung; Eng.: drainage), een polder die ontstaat door het leegmalen van een meer of plas, dus een binnenwater in het oude land, bij uitzondering door een gedeelte van een zeeboezem of buitenwater met een dijk te begrenzen en daarna leeg te malen.
Sedert men door de uitvinding der watermolens daartoe in staat was, is men tot droogmaking overgegaan, vooral daar waar op de bodem een laag klei werd aangetroffen. De bodem van deze droogmakerijen lag 3...5 m beneden NAP en hij is na de droogmaking nog aanmerkelijk ingeklonken. Daar bij zulke diepten de kosten van droogmalen en droog houden belangrijk zijn, is het slechts verantwoord daartoe over te gaan, wanneer de ondergrond goed is. In Friesland en Groningen is de veenlaag niet erg dik, de uitgeveende plassen zijn er dus niet zo diep en de kosten van bemaling niet zo bezwarend. Voorts zie Polder.