(Fr.: tension disruptive; Du.: Durchbruchspannung; Eng.: disruptive voltage), de spanning waarbij een structuur zoals bijv. een halfgeleidercomponent van de niet-geleidende naar de geleidende toestand overgaat zonder dat stuursignaal aanwezig is met meestal destructieve gevolgen. Ook de spanning die tussen twee geleiders, op een bepaalde afstand gehouden door een diëlektricum van een gegeven dikte, moet worden aangelegd om tussen deze geleiders via het diëlektricum een ontlading of lichtboog te doen ontstaan (bijv. voor porselein 10...11 kV, voor eboniet 30 kV enz.).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
