(Fr.: piquer, brett(el)er; Du.: picken; Eng.: to chip), bewerkingsmethode waarbij met een (scherp) voorwerp op iets hards wordt geslagen teneinde delen daarvan los te hakken (bijv. metselwerk van gebruikte bakstenen, roest van metalen, verwijderen van ketelsteen). Bij het verwijderen van roest van een staaloppervlak wordt het bikken met de hand, met bikhamers, zo weinig mogelijk toegepast omdat deze bewerking zeer arbeidsintensief en daardoor duur is; bij onderhoudswerkzaamheden treft men het bikken met de hand echter nog wel aan.
In het algemeen geeft men de voorkeur aan machinaal bikken, in het bijzonder met gebruikmaking van naaldhamers, bestaande uit een bundel losse, gehard stalen pennen die met kracht op het materiaaloppervlak worden geslagen. Een onregelmatig oppervlak (zoals een lasnaad) kan op deze wijze grondig worden gereinigd.Voor alle bikbewerkingen, ook indien deze machinaal worden uitgevoerd, geldt dat de laatste resten roest, gloeihuid of lashuid niet worden verwijderd, zodat men slechts zelden een oppervlak verkrijgt dat ideaal is voor het aanbrengen van beschermlagen. Indien mogelijk moet men bikken dan ook vervangen door of combineren met andere bewerkingen zoals stralen of beitsen. Van alle bikbewerkingen is het bikken met naaldhamers het meest doelmatig.