(Fr.: azimut; Du.: Azimut; Eng.: azimuth), de hoek tussen het meridiaanvlak van de plaats van waarneming en het verticale vlak door een punt P (hemellichaam of punt op Aarde); de hoek wordt gemeten als een boog langs de horizon van zuid via west van 0° tot 360°.
Voor een hemellichaam waarvan rechte klimming en declinatie bekend zijn, kan men voor elk gewenst tijdstip het azimut ten opzichte van een bepaalde plaats berekenen, evenals het azimut op het moment dat het hemellichaam een bepaalde hoogte boven de horizon heeft. Hiervan maakt men in de geodesie (zie Azimutmeting) gebruik door, via combinatie van horizontale hoekmeting met hetzij tijdmeting hetzij verticale hoekmeting, het azimut tussen bijv. twee driehoekspunten te bepalen. De hoek die de driehoekszijde maakt met de noordrichting, is aldus bekend, waardoor het gehele net georiënteerd kan worden.