Synoniemen zoeken
Synoniem van verbreken
Synoniem van 'n ander trefwoord
Handwoordenboek synoniemen
J.V. Hendriks (1898)
Verbreken
Een lichaam op eene onregelmatige en gewelddadige wijze vanéénscheiden, of althans van zijn natuurlijken samen¬hang berooven. Breken geschiedt niet altijd met opzet (men breekt bij ongeluk een glas), ja zelfs niet eens altijd ten nadeele van den bezitter van het gebroken voorwerp (men breekt brood, koek, enz.) Verbreken onderstelt altijd opzet, en wordt hoofdzakelijk gezegd van het breken van zulke voorwerpen, die iemand in zijne vrijheid van beweging belemmeren: banden, ketenen, boeien verbreken; figuurlijk: eene wet verbreken, een verdrag verbreken, ze vernietigen. Verbrijzelen, vergruizen (aan gruis slaan en ook soms breken) worden van voorwerpen gezegd, die aan kleinestukken uiteenspringen; vermorzelen, verpletteren van voorwerpen, die in elkaar geperst of geslagen worden. Eene glasruit wordt gebroken, verbrijzeld, vergruisd. Het been van den armen marskramer werd onder den vracht¬wagen vermorzeld. Door dien steenworp verpletterd, stortte de overmoedige aanvaller neder. Overdrachtelijk zegt men dat het ongeluk ’s menschen geest en moed verplettert, het leed of het berouw zijn hart verbrijzelt.
Muiswerk Educatief
Muiswerk Educatief (2017)
verbreken
verbreken - onregelmatig werkwoord
uitspraak: ver-bre-ken
1. het stukmaken door te breken
♢ ze verbreken de verzegeling van het gebouw
1. een verbroken verbinding
[die er niet langer is]
2. een verbroken relatie
[die er niet langer is]
2. je er niet meer aan houden
♢ hij heeft zijn belofte verbroken
Onregelmatig werkwoord: ver-bre-ken
ik verbreek
jij/u verbreekt
hij/zij verbreekt
wij/zij/jullie verbreken
ik/jij/u/hij/zij verbrak
wij/zij/jullie verbraken
hij heeft verbroken
de/het/een verbroken ....