Synoniem van stuiten

Bij het stooten van een hard voorwerp tegen een ander er niet in doordringen, maar door den weerstand een schok veroorzaken. Stuiten drukt dit in het algemeen uit. Afstuiten geeft te kennen dat het voorwerp, dat tegen het andere aankomt, terugspringt, hetzij in de richting vanwaar het gekomen is, hetzij in eene zijdelingsche richting. De kogel stuitte op het pantser af. Botsen onderstelt meer dat door het met kracht tegen elkaar aankomen van twee in beweging zijnde voorwerpen een hevige schok teweeg gebracht wordt. Terugstuiten drukt meer dan afstuiten het denkbeeld uit, dat de terugkeerende beweging in eene richting geschiedt tegenovergesteld aan die, waarin de voorwaartsche plaats greep. Figuurlijk wordt afstuiten gezegd van het mislukken van pogingen, die men aanwent om een doel te bereiken. De botsing van twee treinen. Al hare gebeden stuitten af op zijne onverschilligheid.

stuiten - regelmatig werkwoord
uitspraak: stui-ten

1. niet verder laten gaan
♢ we moeten hem in zijn enthousiasme stuiten
1. op verzet stuiten
[er zijn mensen die het er niet mee eens zijn]
2. hij is niet te stuiten
[niet tegen te houden]
2. met een klap tegen iets of iemand aan stoten
♢ toen ik de hoek omging, stuitte ik op de buurvrouw
3. tegen een oppervlak (laten) komen en weer terugveren
♢ de bal stuitte van de vloer tegen het plafond
4. toevallig tegenkomen of vinden
♢ bij het graven stuitte hij op een serie oude munten

Regelmatig werkwoord: stui-ten
ik stuit
jij/u stuit
hij/zij stuit
wij/zij/jullie stuiten
ik/jij/u/hij/zij stuitte
wij/zij/jullie stuitten
hij heeft of is gestuit
de/het/een gestuite ....
stuitend, stuitende

Synoniemen
afhouden, afwenden, belemmeren, beletten, botsen, onderdrukken, stremmen, tegenhouden, terughouden, weerhouden

Tegenstellingen
bevorderen, doorlaten, stimuleren, uitwijken