sluipen - zich behoedzaam min of meer onhoorbaar voortbewegen om niet te worden opgemerkt. Zowel mensen als dieren 'sluipen'. Tijgeren is sluipen en daarbij steunen op handen en voeten, met het lichaam vlak boven de grond. Zie: verplaatsen, zich.

sluipen - onregelmatig werkwoord
uitspraak: slui-pen

1. zachtjes lopen, zodat niemand je opmerkt
♢ Roxanne sloop de trap af naar beneden
1. er zijn fouten in geslopen
[die zijn er ongemerkt in terechtgekomen]

Onregelmatig werkwoord: slui-pen
ik sluip
jij/u sluipt
hij/zij sluipt
wij/zij/jullie sluipen
ik/jij/u/hij/zij sloop
wij/zij/jullie slopen
hij is geslopen
sluipend, sluipende