Onbehaaglijk
Wat de zinnen of het gemoed min of meer pijnlijk aandoet of ontstemt. Onaangenaam zegt niets meer. Onbehagelijk wordt gezegd van datgene wat door gebrek aan bevalligheid een onaangenamen indruk maakt. Het is sterker dan het eerste en heeft dikwijls de bijgedachte van terugstootend. Ongevallig daaren¬tegen is minder sterk, het drukt alleen uit dat iets niet welgevallig is. Het wordt weinig op zich zelf gebruikt, maar meest in de uitdrukking niet ongevallig in den zin van aangenaam. Een onaangenaam mensch. Wat een onbehaaglijk vrouwspersoon. Onbehaaglijke manieren. Zijn herhaalde bezoeken schenen de jonge dame niet ongevallig.
