minister - regeringsfunctionaris die in rang onder het staatshoofd staat en niet voorzitter van de ministerraad is. Op badinerende toon wordt gesproken van excellentie. Dienaar der Kroon is een plechtig synoniem. Een mannelijke minister heet een bewindsman, een vrouwelijke een bewindsvrouw(e). Ministers zonder portefeuille staan niet aan het hoofd van een departement. Vaktechnische (geen politieke) zaken worden behartigd door een vakminister. In de Bataafse Republiek was het bestuur in handen van agenten. Een volkscommissaris is een minister in een communistisch land.

Zie: politicus.

minister - zelfstandig naamwoord
uitspraak: mi-nis-ter

1. lid van de regering, hoofd van een ministerie
♢Kok is minister van binnenlandse zaken
1. de eerste minister
[de premier, leider van de regering]

Zelfstandig naamwoord: mi-nis-ter
de minister
de ministers
het ministertje