Synoniemen zoeken
Synoniem van kust
Synoniem van 'n ander trefwoord
Handwoordenboek synoniemen
J.V. Hendriks (1898)
Kust
De grenzen van een vlak. Boord, rand, kant en zoom worden van de grenzen van verschillende soorten van vlakken gezegd; kust, oever, strand en wal alleen van de grenzen eener uitgestrektheid lands, wanneer deze door water worden aangegeven. Kant duidt meestal de smallere zij- vlakte van iets aan: de kant van de tafel, van een geldstuk (ook de rand), de waterkant. Men zegt verder den boord of den rand van een glas, den kant van een vlot. Wanneer men van de boorden eener rivier spreekt, dan ver¬staat men daar eigenlijk de grenslijnen harer bedding onder. De grens van eene vlakteuitgestrektheid, van een bosch, enz. noemt men den kant, of den rand of den zoom. De zoom van linnen, van laken, van een bosch: met gras, met bloemen omzoomd. Vergelijk: den rand en den zoom van een zakdoek. De rand (lijst) om een plafond. Oever wordt zoowel met be¬trekking tot de zee als tot rivieren gebezigd, strand alleen met betrekking tot de zee. Kust heet de lijn, waarin land en zee elkander ontmoeten, verder wordt er onder verstaan de geheele streek land, die zich langs de zee uitstrekt. Door wal verstaat men een oever, waaraan door kunst meer verhevenheid gegeven is, dan hij oorspronkelijk had, gelijk het geval is met de oevers van de meeste Hollandsche binnenwateren.
Muiswerk Educatief
Muiswerk Educatief (2017)
kust
kust - zelfstandig naamwoord
1. strook land langs de zee, grens tussen land en zee
♢ Zandvoort ligt aan de kust
1. te kust en te keur
[in overvloed, voor het kiezen]
2. de kust is vrij/ veilig
[je kunt erlangs of erdoor]
3. er zijn kapers op de kust
[anderen willen hetzelfde]
Algemene uitdrukkingen:
1. te kust en te keur
[voor het kiezen, zoveel als je wilt]
Zelfstandig naamwoord: kust
de kust
de kusten
het kustje