Synoniem van kanon

kanon - vuurmond met een lange schietbuis, waarvan het projectiel een grote beginsnelheid heeft, een gestrekte baan en een lange dracht, en waarvan het aantal ladingen beperkt is. In de middeleeuwen gebruikte men de bombarde, waaruit kogels van kalksteen of graniet werden afgevuurd. Ook de zesponder, achtponder en zestigponder zijn kanonnen uit vroegere tijden; hiermee werden kogels van zes, respectievelijk acht en zestig pond afgevuurd. Aan het eind van de vijftiende eeuw vocht men met zware kanonnen van brons of ijzer, met een korte vuurmond: de kartouw. Een achterlader of achterlaadkanon wordt vanaf de achterkant geladen, een voorlader of voorlaadkanon van voren.

Zie: vuurwapen.

kanon - zelfstandig naamwoord
uitspraak: ka-non

1. groot, zwaar vuurwapen met een lange loop op een onderstel
♢ de soldaten schoten met kogels uit een kanon

Zelfstandig naamwoord: ka-non
het kanon
de kanonnen