hindernis - voorwerp dat, constructie die een belemmering vormt. Ook: obstakel. in de ruitersport gebruikt men oxers; het paard moet eerder ver dan hoog springen om deze hindernis te nemen.

Zie: beletsel; probleem.

Hetgeen de uitvoering onzer oogmerken of plannen bemoeilijkt. Belemmering verhindering is de daad van belemmeren of verhinderen; bij het eerste denkt men alleen aan iets, dat het moeilijk maakt om tot het doel te komen; bij het laatste aan iets dat het nood¬zakelijk maakt de uitvoering van het plan op te geven; hindernis (ook ver¬hindering en belemmering) hetgeen oponthoud teweegbrengt en bij onvol¬doende kracht belet om tot het doel te komen (eene harddraverij met hindernissen); hinderpaal is eigenlijk een paal, die in den weg staat, figuurlijk alles wat de uitvoering van iets bemoeilijkt (hinderpalen uit den weg ruimen); beletsel hetgeen, zoolang het bestaat, de verrichting onmogelijk maakt (een beletsel om uit te gaan). Belet ziet uitsluitend op de verhindering om iemands bezoek af te wachten. Belet vragen is dus eene verkorting voor: vragen of er ook belet is. (Zie ook Belemmeren.)

hindernis - zelfstandig naamwoord
uitspraak: hin-der-nis

1. wat iets tegenhoudt of hindert
♢ het was een tocht met hindernissen

Zelfstandig naamwoord: hin-der-nis
de hindernis
de hindernissen
het hindernisje

Synoniemen
barrière, belemmering, beletsel, drempel, obstakel