Synoniem van heuvel

Eene verhevenheid boven de oppervlakte der aarde. Eene zeer kleine verheven¬heid noemt men hoogte eene kleine verhevenheid heuvel eene groote verhevenheid (meer dan 300 M. boven den zeespiegel) berg. Eene verzameling van bergen heet een gebergte. Een aaneengeschakelde rij van bergen heet bergketen. Eene verbinding tusschen verschillende toppen eener bergketen heet de bergkam of bergrug. Vertoont een gebergte geen bepaalden kam dan spreekt men van een berggroep. Duinen zijn de zandheuvels langs het strand, die de natuurlijke zeewering vormen. Hoogvlakten liggen minstens 300 M. boven den zeespiegel.

heuvel - zelfstandig naamwoord
uitspraak: heu-vel

1. niet zo steile verhoging in het landschap
♢ het landschap bestond uit glooiende heuvels

Zelfstandig naamwoord: heu-vel
de heuvel
de heuvels
het heuveltje