grondgebied - gebied waarbinnen een staat, een provinciaal bestuur of een privé-persoon zijn gezag kan laten gelden. Synoniemen: territorium, territoir, territoor. Een ambtsgebied of ressort ligt binnen een staat; hierbinnen functioneert een overheidslichaam, een rechtscollege en dergelijke. Een bepaald rechtscollege spreekt recht binnen een rechtsgebied (zie aldaar). Heerlijkheden (zie aldaar) zijn het grondgebied van een adellijke heer. Bij bodem staat hoort een specificerende bepaling: 'wij staan hier op Nederlandse bodem'.

Zie: gebied.

grondgebied - zelfstandig naamwoord
uitspraak: grond-ge-bied

1. gedeelte van het land, stuk land
♢ hij heeft het hek op mijn grondgebied gezet

Zelfstandig naamwoord: grond-ge-bied
het grondgebied

Synoniemen
domein, gebied, gewest, landstreek, regio, streek, terrein, vlakte