berg - bodemverheffing die hoger is dan vijfhonderd meter. Piloten gebruiken het woord knots. Wijnstokken vormen de beplanting van een wijnberg. Een alp is een deel van de Alpen. Uit de krater van een vulkaan komen of kwamen lava en gassen naar buiten. Vulkanen noem je ook vuurspuwende berg; Indische Nederlanders zeggen vuurberg. Een geïsoleerde berg die deel heeft uitgemaakt van een gedenudeerd tafel land noemen we een getuigeberg of restberg; kopje als hij in Zuid-Afrika ligt.

Zie ook: bodemverheffing.
Zie verder: gebergte.

Eene verhevenheid boven de oppervlakte der aarde. Eene zeer kleine verheven¬heid noemt men hoogte eene kleine verhevenheid heuvel eene groote verhevenheid (meer dan 300 M. boven den zeespiegel) berg. Eene verzameling van bergen heet een gebergte. Een aaneengeschakelde rij van bergen heet bergketen. Eene verbinding tusschen verschillende toppen eener bergketen heet de bergkam of bergrug. Vertoont een gebergte geen bepaalden kam dan spreekt men van een berggroep. Duinen zijn de zandheuvels langs het strand, die de natuurlijke zeewering vormen. Hoogvlakten liggen minstens 300 M. boven den zeespiegel.

berg - zelfstandig naamwoord

1. sterke verhoging in het aardoppervlak
♢ in Nederland hebben we geen bergen
1. hij kan bergen verzetten
[heel veel werk doen]
2. ik zie er als een berg tegenop
[ik zie er heel erg tegenop]
3. hij beloofde ons gouden bergen
[de prachtigste dingen]
4. als Mohammed niet naar de berg komt, komt de berg naar Mohammed
[als je initiatief neemt, maar dat eigenlijk van de andere partij had verwacht]
5. van een molshoop een berg maken
[een zaak enorm opblazen]
6. de berg heeft een muis gebaard
[schamper commentaar als alle drukte op niets uitloopt]
7. een geloof dat bergen kan verzetten
[waaruit je veel kracht kunt putten]
2. grote stapel of hoop
♢ moet ik in deze berg papieren zoeken?

Algemene uitdrukkingen:
1. de haren rijzen mij te berge
[ik ben erg verontwaardigd]
Zelfstandig naamwoord: berg
de berg
de bergen
het bergje

Tegenstellingen
dal, vallei