bekwaam - geschikt voor een vak of bezigheid. Ook capabel. Veelzijdige bekwaamheid wordt uitgedrukt door allround (en veelzijdig, uiteraard); ook door van alle markten thuis. Ervaren is iemand die zijn bekwaamheid (mede) te danken heeft aan oefening en ondervinding. Een doorgewinterd persoon is zelfs zéér ervaren; wie zijn ervaring vooral aan oefening te danken heeft, is geoefend; wanneer het sportlieden of militairen betreft, spreek je ook van getraind. Zeer geoefend is geroutineerd.
Berust iemands bekwaamheid op scholing, dan is hij geschoold. Een volledig geschoolde persoon is volleerd of volslagen. Bekwaamheid in kunst, wetenschap of techniek wordt aangeduid met kundig, vakkundig, deskundig en vakbekwaam. Op een terrein waarvan sprake is, is men in dat geval ter zake kundig of zaakkundig; wetenschappers zijn al dan niet competent, en een persoon is van goeden Huize. Vaardig (zie aldaar) of bedreven geeft aan dat men goed is in lichamelijke of technische verrichtingen.

Zie verder: geschikt; goed ; hoogte, op de - van.

Begaafd talentvol geniaal zien (het tweede meer dan het eerste, het derde meer dan het tweede) op het bezit van een rijken natuurlijken aanleg. Bekwaam heeft vooral de geschiktheid op het oog, die iemand ten gevolge van verworven, of aangeboren hoedanigheden voor iets bezit. Vernuftig ziet op de geestigheid met daarmee gepaard gaande vindingrijkheid.

bekwaam - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: be-kwaam

1. wie iets goed kan
♢ hij is een bekwaam chauffeur
2. juridisch bevoegd tot handelen
♢ deze verdediger is niet bekwaam

Algemene uitdrukkingen:
1. met bekwame spoed
[zonder haast]
Bijvoeglijk naamwoord: be-kwaam
... is bekwamer dan ...
het bekwaamst
de/het bekwame ...

Synoniemen
capabel, competent, kundig

Tegenstellingen
onbekwaam