Een voorval of eene bezigheid, waardoor iemand van iets afgetrokken wordt. Bij afleiding wordt de gedachte bij iets anders, dan bij het werk, waaraan men bezig is, bepaald. Stoornis duidt iets aan, dat iemand de geregelde voortzetting van een werk verhindert. Een opstel onder veel afleiding vervaardigd. Hij ondervond veel stoornis bij zijn werk, zoodat het tot zijn leedwezen niet op den bepaalden tijd klaar kon komen.

afleiding - zelfstandig naamwoord
uitspraak: af-lei-ding

1. voorziening voor het laten wegvloeien van overtollig water
♢ deze buis is voor de afleiding van het water
2. beïnvloeding van iemands gedachten waardoor hij aan iets anders gaat denken
♢ na die verdrietige periode zorgde ik voor wat afleiding
3. het vormen van een nieuw woord door bijv. een voor- of achtervoegsel
♢ 'huizen' is een afleiding van 'huis'
1. samenstellende afleiding
[vorming van een woord door twee woorden aan elkaar te koppelen]

Zelfstandig naamwoord: af-lei-ding
de afleiding
de afleidingen
het afleidinkje