zeer verbaasd zijn, stom zijn van verbazing bij een onverwachte tijding. 16de eeuw (GDS 59): „het gift my wel so nye (ik verbaas er mij evenzeer over) als oft icket te Romen hoorde donderen”, in de zin: het is mij geheel onverschillig. In de 17de eeuw heeft deze spreekwijze naast deze betekenis ook reeds de tegenwoordige, zoals blijkt uit Winschooten, blz. 46: „het quam mij zoo vreemd voor, of ik het in Keulen had hooren donderen, dat is, die saak quam mij zoo vreemd voor, dat ik voor mijn kop geslaagen stond.” Hoort iemand het te Keulen donderen, dan behoeft hij geen angst te hebben en laat het iemand dus koud (volgens de 16de-eeuwse opvatting) of (wat ook mogelijk is) men is er vol verbazing over dat men het op zulk een afstand hoort.
Vgl. Fr. rester comme une tomate; être abasourdi; Hd. ganz verdutzt sein; nicht wissen, wie man bekehrt ist; Eng. to stare like a stuck pig.
