Zijn gedachten de vrije teugel laten
Hier wordt gedacht aan het berijden van een paard. Wanneer de berijder zich buiten de bewoonde streek bevindt en hij met spoed of levenslust zijn paard wil laten draven, houdt hij de teugels niet langer strak aan, maar laat zijn viervoeter: de vrije teugel. De uitdrukking wordt hier overdrachtelijk gebezigd t.o.v. iemand, die zijn gedachten niet op een bepaald onderwerp concentreert, doch ‘zich aan zijn mijmeringen overgeeft', zoals dat in verheven taal luidt. Daarom verschilt deze zegswijze van de voorgaande