De zee beploegen

Dichterlijke uitdrukking voor een varend schip

recht door zee gaan

hij gaat altijd recht door zee: hij is altijd eerlijk, hij vertelt precies wat hij wil of bedoelt.

Koken als een zee

Het bruisen en schuimen der golven wordt vergeleken met: het koken van de zee. Overdrachtelijk gebezigd voor water dat staat te koken

Zeemanschap gebruiken

Van een schipper (hier: zeeman) wordt steeds grote bedrevenheid vereist. Hij heeft met zoveel factoren rekening te houden (wind, getij, stroming, ondiepten, takelage e.d.) dat tijdens de vaart zijn geoefendheid voortdurend op de proef wordt gesteld. Hij moet, wat men noemt, kunnen schipperen, alle moeilijkheden omzeilen en toch zijn doel zien te bereiken. Zo bedoelt de uitdrukking - maar dan in figuurlijke zin - moeilijkheden weten te ontgaan, weten te geven en te nemen, en toch zijn doel bereiken

Recht door zee gaan

Deze uitdrukking is uiteraard ontleend aan de zeevaart, waar de rechte weg veelal ook de kortste is. Men bedoelt met de uitdrukking overdrachtelijk: geen omwegen gebruiken, niet langs slinkse wegen gaan, eerlijk en oprecht blijven

Alle rivieren lopen in zee

Schertsend gebezigd na de mededeling van iets zeer gewoons, dat als iets buitengewoons werd voorgesteld

Alle wateren stromen in zee

Ontleend aan Pred. 1 : 7, waar staat: ‘Al de beken gaan in de zee, nochtans wordt de zee niet vol; naar de plaats, waar de beken heengaan, derwaarts gaande keren zij weder'. Zie voorts, Sir. 41 : 11. Vermoedelijk bedoelt de uitdrukking: we komen allemaal op dezelfde plaats terecht, nl. het graf. Wellicht ook wel eens dichterlijk voor: het is allemaal één pot nat

Wie zee houdt, wint de reis

Wie volhoudt, zal zeker zijn doel bereiken
Door volharding bereikt men zijn doel

Met iemand in zee gaan

Zich met iemand inlaten

Hij gaat recht door zee

Hij is eerlijk en rechtschapen

Om zeep gaan

Doodgaan
Sterven; ook: slechte zaken doen; arm worden
Slechte zaken doen; arm worden; ook: sterven
Voor deze zegswijze zijn verschillende verklaringen, maar geen enkele staat er vast. Sommigen willen 'zeep' ontleend zien aan Odu.: sepa, separ, zëpar, die bij Grimm verklaard worden als: dood, gestorven. Anderen beschouwen ‘zeep' als de verleden tijd van: zijpen, druipen, waarvan het frequentatief: zijpelen. De uitdrukking zou dan letterlijk betekenen: hij is weggedropen. Weer anderen wijzen op de - waarschijnlijk van heidense oorsprong zijnde - gewoonte om een gestorvene vóór het kisten te wassen; mannelijke gestorvenen werden of worden zelfs geschoren. Ónmogelijk is het niet dat men, denkende aan deze handeling, die op het overlijden volgde, van een stervende zei: ‘Hij gaat om zeep’. Weer anderen beweren, dat de uitdrukking ook wel luidt: ‘Om Spaanse zeep gaan en verdrinken in de Golf van Biskaje'

om zeep gaan

dood gaan.

Hij gebruikt zeemanschap

Hij gaat met overleg te werk

Een ouwe zeerob

De ‘robben’ zijn een familie der roofdier en. Aan onze kusten komt veel de gewone rob of zeehond voor. De naam ‘zeerob’ is overdrachtelijk genomen voor een zeeman, waarbij men overigens wel moet vergeten dat de eigenlijke rob een roofdier is

Water naar de zee dragen

Nutteloos werk verrichten
Overbodig, nodeloos werk doen
Deze uitdrukking spreekt voor zich zelf. De zee, de grote waterplas, heeft allerminst behoefte aan toevoer van water door middel van de nietige hulpmiddelen van de mens. Men bedoelt met de uitdrukking: nutteloos werk doen, meer in het bijzonder: zich uitsloven met iets dat geen zin heeft. Gelijksoortige uitdrukkingen zijn: balken naar Noorwegen dragen, uilen naar Athene brengen, peper naar Ceylon voeren e.d. Vgl. Horatius, Satirae (I, 10, 34): ‘In silvam ligna ferre’,: hout naar het bos dragen. Vgl. voorts Lat.: ‘ Jugulare mortuos’, d.i.: doden wurgen

De zee is zonder water

Rijke lieden klagen alsof zij gebrek hebben

Het is koel op zee

Het gaat er stil toe

De zee is altijd zonder water

Rijke mensen klagen er altijd over, dat ze zo weinig hebben

water in (naar de) zee dragen

.werk doen dat geen enkele zin heeft.

Schoon al de zee quicksilver waer

En dat ghy, in haer diepten, maer
Een stucxken steens eens werpen wout
De gantsche zee waer enckel gout