Bekend is, dat Esopus, toen hij met andere slaven zijn meester op reis moest volgen om diens goederen te dragen, het zwaarste pak voor zich koos. Dat was de mand met mondbehoeften. De anderen lachten hem uit. Maar hij wist wel wat hij deed. Immers, de pakken der anderen bleven altijd even zwaar, maar het zijne werd hoe langer hoe lichter; toen lachte Esopus om hen