Iemand in het veen sturen

Het veen is dermate drassig, dat het onmogelijk is er overheen te lopen. Men zakt er, als in drijfzand, geleidelijk in weg. Zo wil deze uitdrukking dan ook zeggen: iemand naar de andere wereld helpen, hem vermoorden

Het komt op geen turf aan, als men in het veen is; of: Die in het veen is, ziet op geen turfje

Die overvloed heeft is karig

In het veen ziet men niet op een turfje

Waar voldoende van is, kan men gemakkelijk wat van missen

Die in het veen zit, ziet op geen turfje

Waar veel is hoeft men niet te sparen

In het veen ziet men op geen turfje

Waar veel is hoeft men niet te sparen

in het veen ziet men niet op een turfje

wie rijk is kan het er van nemen, wie rijk is merkt er niets van wanneer hij een paar gulden meer uitgeeft.

Die turf uit het veen haalt heeft vrij brand

Die de kans heeft, maakt van de gelegenheid gebruik

In het veen kijkt men niet op een turfje

Als er een grote voorraad van iets is, kan er best wat van gemist worden; die geld genoeg heeft moet maar wat missen voor een bepaald doel

Die turf uit het veen haalt, heeft vrij brand

Wie gelegenheid heeft om zich te bevoordelen, maakt er gebruik van

Het komt op geen turf aan, als men in het veen is

Die overvloed heeft, is niet karig
Ook: Die in het veen is, ziet op geen turfje

Het einde kroont het werk

De gelukkige voltooiing van een werk is er de grootste eer van
Als een werk eenmaal voltooid is, heeft men er de meeste voldoening van
Men moet daarom in alle dingen op het einde letten, steeds het doel voor ogen houden
Eind goed - al goed. Vertaling van Ovidius, Heroides (II, 85): ‘Finis coronat opus'. Vgl. De Brune (183)

Het daghet in het Oosten

het lichtet overal
hoe luttel weet mijn liefken
och! waer ic henen sal
Och, warent al myn vrienden
dat myn vianden syn
ic voerdu uiten lande
myn lief, myn minnekyn!

Het daghet in het oosten

‘Daghet’, van Mnl.: daghen, dagen, opdagen, voor den dag komen. Waarschijnlijk is deze uitdrukking ontleend aan het Mnl. lied van die naam uit het Antwerpsch liedboeck, dat aldus aanvangt

Het staat op het getouw

Het is in bewerking

Het ene stuivertje op het andere bouwt het huis

Spaarzaamheid, ook in de kleine dingen, leidt tot welstand

Het eind van het lied

Zo is het met de geschiedenis afgelopen. Het woord ‘lied' is hier niet zonder betekenis. Alle vermeldenswaardige gebeurtenissen bracht men vroeger in poëtische vorm en verbreidde ze zo als lied. Vgl. de beschrijving van het leven en de daden van Wilwolte von Schaumburg, die begint met de woorden: ‘Man sagt, als es auch war ist, das die Teutschen ir guete tat singen, die Franzosen spilen (das alles bald vergessen), aber die Lateinischen beschreiben, das beleibt in ewiger gedechtnus’. Vgl. ook Plautus, Pseudolus (1278): ‘ld fuit nenia ludo', d.i.: dat was het einde van het liedje. De bedoeling is: daarmee eindigt de zaak. Gebruikt in de zin van: het eind van het lied is, dat een ander ervoor op kan draaien

Het goud verlicht het hart

Het bezit van geld neemt de zorgen weg

Het is op het nippertje

De zaak lijdt geen uitstel; het is juist op ’t laatste ogenblik

Het gaat zo het gaat

Het moet en zal gebeuren, welke hindernissen ook in de weg worden gelegd, of welke hinderpalen we ook ontmoeten

Het gaat hem voor het lapje

Het gaat hem goed