Tussen de regels lezen

Overdrachtelijk: iets uit de tekst lezen dat de woorden niet uitdrukkelijk vermelden, maar dat er toch uit te halen valt. In werkelijkheid schreef men vaak in de middeleeuwen ‘tussen de regels', nl. in vreemdtalige werken. Hierin schreef men tussen de regels woord voor woord de vertaling in de moedertaal. Aan deze gewoonte is de zegswijze overigens niet ontleend. Men heeft hierbij meer te denken aan: de woorden die gegeven zijn om de gedachten te verbergen (Talleyrand). Reeds in de oude verzameling spreuken van de zgn. Dionysius Cato, luidt het 20ste distichon van het 4de boek: Perspicito tecum tacitus quid quisquis loquatur; Sermo hominum mores et celat et indicat idem. D.i.: overleg stilzwijgend bij u zelf, wat iemand heeft gesproken, de woorden van de mens bedekken zijn gevoelen zowel als zij dat te kennen geven