Soms ook: hij klaagt de stenen uit de straat. Oorspronkelijk sprak men van: steen en been 'zweren', d.i.: zweren bij de heilige gesteenten en de gebeenten van de heiligen, bij de grafstenen van de heiligen en hun gebeente, dat daaronder lag. Later is dit ‘zweren’ overgegaan in ‘klagen’, d.i. zijn leed bekennen aan de gestorven heiligen. ‘Steen’ kan intussen ook komen van ‘stenen’, een andere vorm voor: ‘steunen’, ‘zuchten’