Rust noch duur hebben (kennen)

‘Duur’ is hier van: duren, volharden, volhouden. De uitdrukking wil dus eigenlijk zeggen: geen rust kennen en ongedurig zijn. Vgl. Vergilius, Georgica (3, 110) en Aeneis (5, 458, 12, 553): ‘Nee mora, nee requies’, d.i.: zonder rust of duur