De Mammon dienen of aan Mammon offeren

Alleen voor het geld leven (Mammon=god van de rijkdom)

Zijn penningske offeren

Een kleinigheid bijdragen
Deze zegswijze slaat uiteraard op de voorgaande. Ze wordt evenwel in het algemeen gebruikt voor: zijn aandeel in de kas of de collecte storten

Nooit ofte nimmer

Een krachtige bevestiging dat men een bepaald iets beslist niet doen zal of dat iets beslist niet gebeuren zal. ‘Ofte’ is een afkorting voor: oftewel. Dus eigenlijk: nooit, dat wil zeggen nimmer. Om de kracht der uitdrukking des te meer te doen uitkomen maakt men hier gebruik van een pleonasme, d.i. herhaling

Het meeste geschil of krakeel is om te weinig ofte veel

Er ontstaat meestal ruzie, omdat de een denkt dat hij minder van het goede of meer van het slechte krijgt dan de ander

Elk officie is smerig

Elk ambt geeft voordeel

Offers brengen aan Bacchus

Een stevig glas drinken

Homo observantissimus omnium officiorum

Een mens die zijn plichten pijnlijk precies neemt
Vgl.: Hij is een Pietje precies

Inter os et offam

Tussen mond en kluif
Vgl.: Prijs de dag niet, voor het avond is

Aan de moloch offeren

Ontleend aan verschillende bijbelteksten, o.a. Lev. 18:21, 20:2, I Kon. 11:5-7, 2 Kon. 23:10, Jer. 32:35. Men sprak vroeger ook van: molech. Het woord betekent ‘koning’ en komt voor als de naam van een afgod der Kanaänieten. Het was een godheid die vereerd werd met gruwelijke mensenoffers, waartoe ouders hun kinderen gaven. Van de Fenicische Baäl (Moloch), die te Tyrus, en zo ook in de kolonie van deze stad (Carthago) vereerd werd, wordt door Griekse en Romeinse schrijvers verhaald, dat aan het beeld van deze afgod de armen zó waren aangebracht, dat het kind, daarin gelegd, langs de romp heengleed en in een kolk vol vuur neerkwam, om daar terstond te verbranden. Iets dergelijks vinden we omtrent de Moloch of Baal op onderscheidene plaatsen van het Oude Testament aangeduid met de woorden: ‘zijn kinderen de Moloch door het vuur doen gaan’, een uitdrukking die blijkbaar tot een vaste formule was geworden, zodat men, waar de naam van de afgod Moloch werd genoemd, het woord ‘vuur’ doorgaans achterwege liet, en eenvoudig schreef: ‘zijn kinderen voor de Moloch doen doorgaan’, bij welke plaatsen in onze Statenvertaling dan veelal de woorden: ‘door het vuur’ zijn toegevoegd. Overdrachtelijk bezigt men de uitdrukking voor: geld en leven offeren voor een verschrikkelijke zaak. Zo worden vele kwalijke zaken meermalen met een Moloch vergeleken, wanneer ze in al hun verschrikking nog veel offers vragen ook

Aan de muzen offeren

Zich met de dichtkunst bezighouden

Bis ad eundem lapidem offendere

Twee maal aan dezelfde steen stoten Een ezel stoot zich in het algemeen niet tweemaal aan dezelfde steen
Bolum e faucibus eripere
Uit de muil trekken
Iemand iets voor de neus wegkapen

Gehoorzamen is beter dan offerande

Ontleend aan i Sam. 15 : 22, waar Samuël tot de voorbarige koning Saul zegt: ‘Heeft de Here lust aan brandoffers en slachtofferen, als aan het gehoorzamen van de stem des Heren? Zie: gehoorzamen is beter dan slachtoffer, opmerken dan het vette der rammen.'

Hij offert graag aan Bacchus

Hij drinkt veel

Geen offer te groot zijn

‘Offer’, van Lat.: ofïerre, aanbieden, opdragen (vgl.: iemand iets offreren; offerte). Aanbieding, geschenk. De uitdrukking bedoelt dat het iemand alles waard is om tot zijn doel te komen

Iets aan Vulcanus ten offer brengen

Iets verbranden

Daar moet hij ten offer komen

Dat is de persoon, tot wie hij zich wenden moet, die hem alleen helpen kan

Siet ghy fraey menschen, oft lustelycke dieren

Vogelen in de locht, visschen in de revieren
Op eerde reyn bloemckens onvernepen
Segt en looft hem, die ‘tonswaert is soo goedertieren
Och, hoe schoon moet hy syn, die ’t al heeft geschepen

Niet weten of men waakt of droomt

Iets zo wonderbaarlijks, onwerkelijks zien, horen of lezen, dat men het moeilijk kan geloven, aannemen

Ge moet kiezen of delen (of: kavelen)

Ge moet een beslissing nemen; ge moet kiezen tussen twee (vaak onaangename) dingen

Alles of niets

Dit is de imperatieve eis van iemand, die niet met halfheden genoegen neemt. Reeds het Lat. kende: ‘Nunc aut nunquam’, en de Franse taal kent haar: ‘Tout ou rien’